Op 21 september is het Wereld Alzheimerdag. Ieder jaar wordt dat in onze gemeente gevierd met een bijzondere activiteit. Dit jaar organiseert de kerngroep Dementievriendelijk Gilze en Rijen een theatervoorstelling in CC De Boodschap in Rijen: ‘Ons kan niks gebeuren’ door theatermakers Jan Rauh en Helma Giebels op woensdag 18 september.
De voorstelling
Paul en Janine worden geconfronteerd met een diagnose die ze niet willen horen: dementie. Janine belandt in de rol van patiënt en Paul wordt mantelzorger. Een onomkeerbaar proces van vallen en opstaan begint. Met ongeloof, angst, boosheid en om het verdriet draagbaar te maken de nodige humor; tot het verval compleet is.
Paul moet voortdurend schakelen en dealen met weer een nieuwe situatie. Alle zekerheden en patronen verdwijnen en daarmee ook zijn partner, zijn maatje. Hij ondervindt steun van zijn omgeving maar of ze hem echt begrijpen?
Ondanks alles wil Paul contact houden met zijn levensmaatje. Hij zoekt door middel van afstemming, rust en respect naar communicatie die nog wel mogelijk is: lichaamstaal, de taal van de klank en de kracht van de emotie, de rust van de adem.
Een heel lang rouwproces; uiteindelijk kan een afscheid een verlossing worden.
Doel
Binnen het bestek van 1½ uur wordt het verloop van een dementieproces geschetst en kan het publiek dit meebeleven
In acht delen komen een aantal fases en mogelijke verschijningsvormen beknopt aan de orde. De vergeetachtigheid, de karakterverandering, de wisselende emoties, de aftakeling en het decorumverlies, tot en met de dood.
Vooral de rol en de specifieke problematiek van de mantelzorger wordt duidelijk belicht zoals de belofte om de patiënt niet naar een verpleeghuis te laten gaan, het isolement enz.
Menselijk contact is van levensbelang
Maar als de contactsleutel kwijt is? Als de logica verdwijnt en de woorden hun inhoud verliezen, als de ‘gesprekspartner’ lijkt te verdwijnen; dan wordt het zoeken. Dat kan hopeloos lijken. Betutteling, onbegrip, wanhoop en zelfs boosheid liggen op de loer. Begrip, acceptatie, mededogen zijn mooie woorden… Een moeizaam en vaak eenzaam pad.
Na de voorstelling is er gelegenheid om met de spelers te praten over de ervaringen, de dilemma’s, de keuzes en de gekozen benadering. Dit ook weer in relatie met (mantel)zorg.
Doelgroep
Deze voorstelling is bedoeld voor iedereen die in het onderwerp geïnteresseerd is, maar vooral mensen met dementie en hun mantelzorgers kunnen erkenning ervaren en daaruit troost putten.
